کد مطلب:46471
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:229
چرا خداوند پاره يي از افعالي را كه در قرآن ذكر كرده به صورت مجهول و بدون ذكر فاعل آورده است مانند آيه : « افلا ينظرون الي الابل كيف خلقت » يا آيه « اذا الشمس كورت » ؟
معمولاً يكي از جاهايي فعل ، مجهول و بدون فاعل ذكر مي شود اين است كه در ذكر فاعل عنايتي نيست و نسبت فعل به معفول مورد توجّه و عنايت است در دو آيه ي مذكور مطلب بدين گونه است چه اينكه در آيه اول نظر به اين است كه به خود آن حيوان نظر شود از چگونگي آفرينش و نظمي كه در خلقت او بكار رفته است خدا شناخته شود پس در اينجا نظر به اين مخلوق وسيله و راه براي شناخت خدا قرار گرفته است و اگر فعل به طور معلوم ذكر شود با اين موضوع تناسب ندارد زيرا در اين آيه سخن با كساني است كه خدا را قبول ندارند و در آيه ي دوم مسأله ي در هم پيچيده شدن خورشيد ( كه شايد كنايه از تمام شدن نور آن باشد ) ذكر شده و منظور طرح پديده ها است كه يا همزمان با قيامت و يا قبل از پيدايش آن پديد مي آيند و اين مسأله كه نور خورشيد گرفته شود و خورشيد در هم پيچيده شود از مسائلي است كه مورد تأييد علم است از نظر علم زماني فرا مي رسد كه در نور و حرارت خورشيد ضعف پديد مي آيد و حالت احتضار آن فرا مي رسد و علائم مرگ در چهره ي آن آشكار مي شود .
در اين زمينه مي توانيد به كتاب پيدايش و مرگ خورشيد ص 116 مراجعه فرماييد .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.